شماره2 را به تن می‌کرد، اما برخلاف بسیاری از شماره‌دوهای فوتبال ایران، در پُست دفاع چپ می‌ایستاد. از آن مدافعانی که تمام طول 90دقیقه، این مستطیل سبز گاه بی‌رحم را بی‌پروا و بی‌انتها می‌رفت و می‌آمد. ستاره اسبق پیام و ابومسلم مشهد، همچون بسیاری از هم‌نسلانش در فوتبال مشهد هم پیراهن سبز پیام شهر را پوشید و هم در جامه مشکی‌های خراسانی در تیم ابومسلم بازی کرد.... ... این پیش‌کسوت، حالا یک‌سالی می‌شود که قید فوتبال را زده و سرش به کارهای اداری‌اش گرم است. مدیر دفتر شهردار مشهد‌بودن، خودش به اندازه کافی کار و گرفتاری به‌همراه دارد، آن‌قدر که زمانی برای مربیگری باقی نماند. عباس دهقانی، میهمان این هفته «سه‌شنبه‌ها با پیش‌کسوتان ورزش» است. به وقت تولدسال1340 پدرومادرم از یزد به مشهد آمدند و سال 48 در محله ضد سابق و امام‌رضا‌(ع) فعلی، متولد شدم. یک خواهر و 6 برادر دارم که البته هیچ‌کدام به طور حرفه‌ای ورزش را دنبال نکردند. تعداد فرزندان3 فرزند دارم؛ 2 پسر و یک دختر. پسر اولم جا پای من می‌گذارد. 16 سال دارد و فوتبال خوبی هم بازی می‌کند. دخترم 14 سال سن دارد و یک پسر کوچک هفت‌ساله دارم که اسم بازیکنان تمام تیم‌ها را بهتر از من می‌داند! فعالیت‌ها و افتخارات فوتبالی...فوتبالم را در تیم جوانان پرسپولیس در مشهد شروع کردم. یک روز محمود گنجی، بازیکن آن‌روزهای ابومسلم، دنبالم آمد و گفت بیا برای تمرین، با هم یک‌جا برویم. لباس و کفشم را برداشتم و رفتم. ما را سر تمرین ابومسلم برد. مربی ابومسلم آن زمان قاسم زردکانلو بود و بازیکنان خوبی مثل گیل‌عرب، میثاقیان، اعظم، کاظم غیاثیان و... در این تیم بازی می‌کردند. بعد از جلسه اول تمرین زردکانلو به من گفت در جلسات بعدی تمرین شرکت کنم و بعد از چند هفته تمرین با ابومسلم به این تیم پیوستم. سال آخر دبیرستان و در هفده‌سالگی به ابومسلم پیوستم و تا سال 73 در ابومسلم بازی کردم. سال 73 برای خدمت سربازی به فتح تهران رفتم. یک‌سالی را در فتح بازی کردم و نایب‌قهرمان باشگاه‌های تهران شدم. مربیان خوبی آن زمان در باشگاه‌های تهران بودند که من زیرنظر همایون شاهرخی و فرکی کار کردم. دوران سربازی که تمام شد، به پیام مشهد آمدم و تا سال78 در پیام بازی کردم و بعد خودم را بازنشسته کردم و وارد جرگه مربیگری شدم. شغل کنار فوتبال؟در زمان فوتبال‌بازی‌کردنم که شغل دیگری نداشتم، اما از وقتی وارد جرگه مربیگری شدم، به‌عنوان کارمند شهرداری استخدام شدم. آخرین فعالیت ورزشی؟آخرین فعالیت من در مربیگری برمی‌گردد به حضورم در تیم سیاه‌جامگان با اکبر میثاقیان و بعد از آنکه کارم در شهرداری زیادتر شد، دیگر نتوانستم به فعالیت ورزشی ادامه بدهم. ماشین و خانه؟یک پژوپارس دارم و منزل هم در منطقه سیدرضی است. یک روز زندگی شخصی یا کاری‌تان؟یک کارمند، صبح ساعت6:30 بیدار می‌شود و به اداره می‌رود. در گذشته بعد از زمان اداری مربیگری می‌کردم، ولی الان نزدیک به یک سال است که به‌خاطر گرفتاری کار تا 9 شب سر کار هستم. تلخ‌ترین و شیرین‌ترین اتفاق فوتبالی؟خیلی سخت است وقتی می‌بینیم دیگر اسمی از تیم‌های بزرگ و ریشه‌دار مثل پیام و ابومسلم نیست. حیف این 2 تیم که بازیکنان بزرگی را به فوتبال مشهد معرفی کردند و طرف‌داران زیادی داشتند. واقعا جای خالی آن‌ها حس می‌شود. این شاید تلخ‌ترین اتفاقی است که برای من به‌عنوان یک ورزشکار و فوتبالیستی که در مشهد توپ می‌زده، افتاده است؛ اما خاطره شیرین من با تیم پیام است. در سال75 با حضور مجید جلالی به‌عنوان بهترین تیم شهرستانی انتخاب شدیم. شاید بهترین و پخته‌ترین بازی‌هایم را همان سال انجام دادم. حال‌وروز امروز فوتبال مشهد؟الان فوتبال مشهد در تیم پدیده خلاصه می‌شود. حال‌وهوای این تیم خیلی خوب است، اما وقتی ترکیب این تیم را نگاه می‌کنیم، می‌بینیم بازیکنان بومی کمتری دارد. درحالی‌که در گذشته پیام و ابومسلم در لیگ‌های کشور بازی می‌کردند و فقط یکی‌دو بازیکن غیربومی داشتند. الان برعکس شده است. البته این مسئله امروز در همه کشور می‌‎‌افتد. گله فوتبالی؟انتظار داریم بیشتر به فوتبال شهرمان بپردازیم. باشگاه‌های ما الان باشگاه‌های معتبر و خوبی در سطح کشور نیستند. الان در همه دنیا به سنین پایه می‌پردازیم، ما در این رده‌ها خیلی کار نکردیم. شاید تیم‌های زیادی داریم، اما نتوانستیم آن‌طور که بایدوشاید به تیم‌های پایه به‌خوبی بپردازیم.مرتضی اخوان - شهرآرا آنلاین